Naukowcy z Uniwersytetu Illinois odkryli, że nanopry w arkuszu dwusiarczku są w stanie w dużo lepszy sposób sekwencjonować DNA niż inne materiały, jakie są obecnie dostępne. MoS2 ma być szansą na zwiększenie szybkości i dokładności sekwencjonowania DNA. Materiał ten wykorzystywany był także w innych dziedzinach. Naukowcy postanowili więc spróbować jego zastosowania także w dziedzinie DNA.
Nanopor to mały otwór, który tworzony jest przy użyciu cienkiego arkusza materiału. Prąd elektryczny potrzeby do wykonania badań przeprowadzany jest przez te otwory do cząsteczek DNA. Wykonywane są otwory o różnych wielkościach, aby można było przeprowadzić DNA odpowiadające literom takim jak A,C,G i T.
Większość materiałów obecnie dostępnych na rynku jest zbyt gruba, aby wykonać precyzyjny pomiar DNA. Grafen do tej pory był bardzo popularną alternatywą wykorzystywaną do badań nad DNA. Problemem tego materiału jest jednak to, że DNA przykleja się do niego, co wprowadza pewne nieścisłości w prowadzonych badaniach. Nie pozwala to na wykonanie precyzyjnych pomiarów. MoS2 jest materiałem na tyle cienkim, że tylko jedna cząsteczka DNA przechodzi przez nanopor. W tym przypadku DNA nie przykleja się do materiału. Poza tym, przechodzi przez otwory często i szybko
Materiał ten udało się odkryć i przystosować do wykorzystania w badaniach nad DNA dzięki superkomputerowi Blue Waters. Dzięki niemu udało się wykonać szczegółowe obliczenia. Obecnie badacze zajmują się sprawdzaniem, czy można dzięki MoS2 uzyskać jeszcze większą wydajność w przypadku sekwencjonowania DNA.
Źródło:
http://phys.org/news/2014-08-material-fast-accurate-dna-sequencing.html
