Kto nie zna gry w 20 pytań? Jedna osoba wymyśla obiekt, druga natomiast zadając kolejno coraz precyzyjniejsze pytania, dedukuje, o co dokładnie chodzi. Zdawałoby się, że do takiej rozrywki niezbędny jest kontakt werbalny. Jak się jednak okazuje, równie dobrze może nam wystarczyć coś w rodzaju telepatii.
Amerykańscy naukowcy udowodnili to dokonując dość niewiarygodnego eksperymentu, polegającego na zaprzęgnięciu grupy ochotników do długodystansowej (półtora kilometra odległości pomiędzy dwoma budynkami) gry w 20 pytań, w której jednym ze źródeł komunikacji były fale mózgowe. W parze uczestników jeden (odpowiadający na pytania) przywdziewał na głowę czepek elektroencefalograficzny. Nie wyglądał w nim może zbyt mądrze, ale za to dzięki niemu komputery mogły monitorować – i co ważniejsze – przesyłać fale mózgowe (czy raczej ich „wzór”). Drugi zaś miał przymocowaną dookoła głowy cewkę magnetyczną.
Eksperyment przebiegał następująco: „pytający” przesyłał krótkie tekstowe zapytania typu, „czy to zwierzę?”, na które odpowiedź musiała zamykać się w zakresie „tak” lub „nie”. Odpowiadający wybierał jedną z tych dwóch opcji wyświetlających się na ekranie. I tutaj robi się ciekawie, gdyż zamiast klikać myszką, musiał skoncentrować się na jednej z odpowiedzi. Jeżeli maszyna odczytywała fale mózgowe wskazujące na „nie” – nic się nie działo. Kiedy zaś aktywowana została odpowiedź twierdząca, na głowie „pytającego” uruchamiała się na moment cewka magnetyczna, serwując mu krótki błysk światła przed oczami (oczywiście niegroźny).
Pomimo nietypowej metody, w przypadku ponad 72% gier „pytającemu” udało się odgadnąć, co jego partner miał na myśli. Co więcej, zdaniem badaczy znaczny procent niepowodzeń wynikał tylko z tego, że nie wszystkim udawało się za każdym razem wyłapać „widziany mózgiem” błysk.
Jak twierdzą naukowcy, było to pierwszy tego rodzaju eksperyment zakończony sukcesem. Ich zdaniem, jego powodzenie może być pierwszym krokiem na drodze do technologii umożliwiającej bezpośredni transfer myśli z mózgu do mózgu. A od tego już tylko krok do nowych metod komunikacji oraz nauczania, mogących okazać się szczególnie przydatnych w kontaktach z ludźmi cierpiącymi z powodu takich przypadłości jak Alzheimer bądź znajdujących się w śpiączce.
http://www.sciencealert.com/two-human-brains-have-successfully-been-linked-up-to-guess-what-the-other-person-is-thinking/
