Eugenika to pojęcie wprowadzone w 1883 roku przez Francisa Galtona, które dotyczy selektywnego rozmnażania mającego na celu ulepszenie gatunku z pokolenia na pokolenie. Ta gałąź genetyki miała usprawiedliwiać ideologię nazistowską, a przed tym przymusową sterylizację ‘’degeneratów’’ na całym świecie.
Eugenika została odkryta na nowo zaledwie dwa dziesięciolecia po drugiej wojnie światowej, kiedy została nazwana genetyką zachowania. Nauka ta postrzegana była jako antidotum na behawioryzm i urodziła się w atmosferze akademickiego podniecenia. Idea zakładała, że zachowanie może być naukowo zrozumiane bez odwołania się do niczego poza obserwowalne – pionierzy wierzyli, że skupiając uwagę na dziedziczności można osiągnąć pełne zrozumienie tajemnic ludzkiej natury.
Przykładowo biorąc populację – pomidor oraz cechę – wysokość. Cecha ta będzie zmieniać się między członkami populacji a odsetek wśród wariacji genów jest dziedziczny. W tym przypadku środowisko nie ma znaczenie – tylko dziedziczne cechy przekazywane z pokolenia na pokolenie. Jednocześnie wielu naukowców stara się w ten sposób usprawiedliwić takie tragedie jak nazizm.
Wszystko to podważa przypuszczenie, że dziedziczność odpowiada za przyczyny zachowań. W rzeczywistości dziedziczność jest prawie całkowicie bez znaczenia, więc nie może być to powodem do usprawiedliwienia pewnych okrucieństw.
Źródło: http://www.newscientist.com/article/mg22329770.800-reaping-the-whirlwind-of-nazi-eugenics.html#.U8aXpJR_spt
